De naam Brabant wordt voor het eerst gebruikt ten tijde van de Franken (7e t/m 9e eeuw).
Hun enorme gebied hebben zij onderverdeeld in gouwen.
Eén zo’n gouw wordt Brabant genoemd.
Vóór hen zijn er Romeinen, Germanen en Kelten geweest en later ook Hollanders en Fransen, maar bovenal is dit een provincie van Brabanders. De dood van Karel de Grote (814) betekent het einde van het Frankische Rijk. Brabant gaat nu deel uitmaken van het middenrijk Lotharingen dat daarna ontstaat.
 

Vanaf 1106 is er een hertog van Brabant, wat een gebied is dat naast het huidige Noord-Brabant, ook delen van het huidige België beslaat. ’s-Hertogenbosch, vanaf 1185 stadsrechten, is naast Leuven, Brussel en Antwerpen wisselend hoofdstad van Brabant. De Middeleeuwen zijn een bloeiperiode voor Brabant. Kerken, zoals de Sint-Jan in ’s-Hertogenbosch, worden gebouwd en kunstenaars krijgen veel opdrachten. Helaas zijn in de Tachtigjarige Oorlog (1568-1648) veel kunstwerken vernield. Door deze oorlog wordt ook de economische bloei van Brabant teniet gedaan. Veldslagen worden op Brabants gebied uitgevochten, met als voornaamste slachtoffer de Brabantse bevolking. Na de Vrede van Munster in 1648 wordt Brabant Staats-Brabant genoemd en wordt behandeld als veroverd gebied.